Spreektekst uit het archief van 2007

Toespraak Rudy Reker, symposium van de Jonge Fortuynisten op 4 augustus 2007

Goedemiddag dames en heren,

Bijna 1 ½ jaar, is de Lijst Pim Fortuyn in de gemeenteraad van Eindhoven aanwezig, en eigenlijk daar ook niet meer weg te denken. Natuurlijk zullen de overige Eindhovense partijen, het daarmee niet eens zijn. Maar dat gegeven leggen wij rustig langs ons neer. Doch mijn fractie heeft in deze relatieve korte periode, de geuzennaam opgebouwd van ‘’ombudsman’’. Een titel om best trots op te zijn. En dat zijn we dan ook, dat mag u best weten.

Waardoor onderscheid de Lijst Pim Fortuyn zich van de andere fracties in de raad van Eindhoven?

Welnu, het antwoord is heel eenvoudig. Wij voeren het gedachtegoed uit van onze naamgever, Pim Fortuyn. Wij zijn uitermate voorspelbaar, omdat bijna iedereen wel weet wat het gedachtegoed van Pim Fortuyn inhoudt. Het voorspelbare is ook tegelijk ons visitekaartje. Namelijk het land en onze stad teruggeven aan de burgers. Daar doen wij – en wij, zijn inclusief mijn 4 steunraadsleden – ook ons uiterste best voor, en zodoende komen wij ook aan deze erenaam.

Wij zijn als ‘’eenmansfractie’’ – dat moet ik erbij zeggen, want dat doet de media ook altijd – kampioen in het stellen van raadsvragen. Kritisch, scherp tot op de snede, en helder van toonzetting. Precies zoals Pim het had gewild.

Het 1ste jaar waren dat 10 raadsvragen en een initiatief- voorstel, waarbij enkele van deze raadsvragen het landelijke nieuws hebben gehaald, zoals bij SBS-6, het AD en Vrij Nederland. Dit even los van onze plaatselijke nieuwsvoorziening, die nogal eenzijdig is gekleurd.

Dit jaar zitten wij ondertussen op 17 raadsvragen. Daarbij tel ik niet de zaken, die via onze bemiddeling, zonder publiciteit, tot een oplossing zijn gebracht. Ook niet de zaken die wij hebben doorgespeeld, naar het partijkantoor van Geert Wilders, naar Rita Verdonk en een gecombineerde brief, samen met de SP naar minister Plasterk. Ja, ja, dat kan zomaar, omdat het CDA en de PvdA het na eerder gemaakte afspraken, lieten afweten.

Het zijn niet alleen de raadsvragen. Soms krijgen wij brieven van mensen, waar we iets mee aankunnen. Neem als voorbeeld, het aparte zwemuurtje voor de moslimmannen, waardoor onze Nederlandse landgenoten, van ene op de andere dag, niet meer werden toegelaten. Natuurlijk vallen andere partijen over je heen, als je dit onrecht aan de kaak stelt, en word je beticht, als zijnde racistisch. Niets is natuurlijk minder waar.

Wij zijn niet racistisch, maar wel realistisch.

Dat heeft niets met Links of Rechts te maken. Veelal bepalen wij ook onze raadsvragen, naar aanleiding van berichten, zowel ambtelijk, als uit het plaatselijke Dagblad. Mijn fractie hanteert de gedachte, dat de politiek er is voor de burgers, en niet andersom, zoals onder de burgers de gangbare gedachte is. Wij zoeken de problemen dus zelf op. Dom hé?

Nee, toch niet, het is niet dom Het komt bij de mensen, als zeer verrassend over, als wij naar aanleiding van berichten hen opbellen, of opzoeken. De verbazing wordt nog groter, als men hoort, dat ik als gemeenteraadslid, namens de Lijst Pim Fortuyn, informeer naar hun problemen, en of ik hen daarbij behulpzaam kan zijn. Natuurlijk moet ik een selectie maken van zaken, waar wij in kunnen, en wij in willen duiken. Anders zou ik een leger van minimaal 45 raadsleden moeten hebben. Ja, echt waar. Ook belangrijk is dat ik er zelf ook in moet geloven.

Want dames en heren, er wordt wat afgerotzooid in onze stad Eindhoven

We hebben een links college, bestaande uit de PvdA met 14 zetels, het CDA met 7 zetels, en de SP met 6 zetels. Deze partijen proberen met een zwalke-ende beleid, alle raadsleden buitenspel te zetten en hun opgelopen bedrijfsschade van 4 jaar zonder college met de PvdA, zo snel mogelijk ongedaan te maken. Tel daarbij, dat je ook niet altijd weet wat je aan de VVD of Leefbaar Eindhoven hebt, en de verwarring is compleet.
Ik wil u in het kort deelgenoot maken van onze laatste raadsvragen met bijbehorende antwoorden.

Allereerst, de behandeling van de Voorjaarsnota.

Cijfermatig klopt hier geen barst van. Grove telfouten kom je tegen. Vergelijkingsmateriaal – ontvangen van dezelfde afdeling – waar miljoenen euro’s verschil in zitten. Slechts één van de tien subsidiebedragen, klopte met andere cijfers, die ik van dezelfde concernstaf heb mogen ontvangen. De mondelinge vragen, die ik eerder had gesteld in de raadsvergadering onder dit onderwerp, werden toen niet beantwoord. Men deed of men Oost- Indisch doof was.

Ook schriftelijke raadsvragen over deze verschillen in de Voorjaarsnota, werden afgelopen week schriftelijk afgedaan, met antwoorden, waar een willekeurig bedrijf er bij de Belastingdienst niet mee weg zou komen. Maar ik zag gisteren, dat Leefbaar Eindhoven ook terug is van vakantie, en ondertussen ook vragen heeft gesteld over andere subsidiebedragen. Prima zeg ik dan.

Dan het weigeren van een vestigingsvergunning van een parketzaak op een klein industrieterrein, gelegen midden in een woonwijk

Na toch goede adviezen van onze ambtenaren – zo werd mij later verteld – en een half jaar wachten, werd deze vestigingsvergunning alsnog afgewezen en kon de koop c.q. de verkoop van het bedrijfspand niet doorgaan. Na mijn voorwerk in ambtenaarkringen, en nog vóórdat het éérste kopje koffie, door de beslissende ambtenaar, – die ik dringend ter plaatse had uitgenodigd – was genuttigd, werd er ook ter plaatse, een akkoord gegeven. Toen kon het wel. Waarom gemakkelijk als het ook moeilijk kan? Dit zijn ervaringen, uit onze stad, die ikzelf ook al zo’n 40 jaar regelmatig heb meegemaakt.

Vraag 3 Ambtelijke willekeur bij het verstrekken van toestemming tot het ombouwen van een inpandige kantoorruimte in een woonruimte.

De ambtenaar – ene ******************* in dit geval – gaat keihard op de stoel van de ondernemer zitten – terwijl zij eerder nog, mondeling haar positieve reactie, voor de mogelijkheid tot deze verbouwing had gegeven – door achteraf een negatieve beslissing te nemen, die ik aan niemand kan uit leggen. Wordt vervolgd zeg ik maar.

Het volgende punt. Een socialer Eindhoven met een links College? Laat me niet lachen!

Een oud-ondernemer van 72 jaar, is door een herseninfarct en een hersenbloeding, van de ene minuut op de andere, arbeidsongeschikt geworden. Hij heeft daar veel lichamelijke beperkingen aan overgehouden en heeft daarom al 4 jaar een parkeerkaart die recht geeft op een parkeerplaats voor minder validen.

Bij een herkeuring, die hij verplicht moest ondergaan, vroeg de GGD arts hem, of hij nog wel 100 meter kon lopen. Dat beaamde hij, waardoor hem ter plaatse werd verteld, dat zijn kaart daarom niet verlengd zou worden. In de antwoorden op onze raadsvragen, werd verwezen naar nieuwe Europese regelgeving. Ook hier is men nog niet van ons af.

Als laatste hebben wij vragen gesteld over een onlangs ingevoerde milieu zone

Deze milieuzone – gescheiden door de buitenste Ring – is net zo groot als half Eindhoven, wat natuurlijk problemen geeft, omdat binnen deze zone, ook veel grootschalige industrie zich heeft gevestigd. Dit terwijl het Europese Hof, het hiermede niet eens is, verschuilt men zich achter de landsadvocaat.

De conclusie van deze antwoorden is dus, dat men in onze stad, de regels selectief toepast. Een jojo college, terwijl wij onze VVD burgemeester (red. Alexander Sakkers) dadelijk node zullen missen.

De beoogde samenwerking met andere fracties van de Lijst Pim Fortuyn en het Wetenschappelijk Bureau, genoemd naar Pim Fortuyn

Daar kan ik kort over zijn. Die samenwerking is er niet, en is er tot nu toe ook nooit geweest. Dat is zeer te betreuren, en dat zegt meer over de voorzitter met 2 petten op, dan over de fracties zelf. Op mijn verzoek – omdat Bert Snel (red. destijds landelijk voorzitter) niet deed wat hij mij op 7 mei beloofde – hebben de 5 gemeenteraadsfracties op 23 mei van dit jaar de 1ste gezamenlijke bijeenkomst gehouden in de fractiekamer van het Westland. De VZ van de Jonge Fortuynisten, Alexander van Hattem, was ook daarbij aanwezig.

Waar het over uitwisseling moest gaan, van onderlinge ervaringen en standpunten, ging deze bijeenkomst over heel iets anders. Namelijk de ontstane onrust onder de leden van de Lijst Pim Fortuyn, en het instant houden van onze politieke vereniging.

Laat ik daar als afsluiting kort iets over zeggen

Ruim 5 jaar geleden, is onze politieke vereniging door Pim Fortuyn in het leven geroepen, nadat hij door Jan Nagel – toenmalig voorzitter van Leefbaar Nederland – buiten die partij werd gezet. Dat was niet alleen hypocriet, maar bleek achteraf, tevens de doodsteek voor Leefbaar Nederland. Prima, daar niet om getreurd, anders was er waarschijnlijk nooit een Lijst Pim Fortuyn gekomen.

Ook nu – als het huidige HB haar zin krijgt – is het een doodsteek, voor het gedachtegoed van Pim Fortuyn. Iemand die denkt, dat zonder een landelijke organisatie, het gedachtegoed van Pim Fortuyn zich verder zal verspreiden, via de 5 gemeenteraadsfracties, die zijn naam nog dragen, of over andere politieke partijen, is volgens mijn bescheiden mening net zo kortzichtig, als destijds de voorzitter van Leefbaar Nederland.

In de documentaire van Zembla – die afgelopen zondag 29 juli, al tenminste voor de 2de keer werd uitgezonden – is te horen dat Mat Herben, in de hectiek na de moord op Pim Fortuyn zegt, dat de partij moet doorgaan. Omdat anders de moordenaar – of moordenaars moet ik misschien wel zeggen – dan hun zin krijgen. Jammer dat ook Mat Herben nu stemt, voor het opheffen van deze partij. Als de huidige bestuursleden er geen zin meer aan hebben, moeten zij de vereniging teruggeven aan de leden, en niet zoals men nu wil proberen, om de vereniging te doen beëindigen.

De volgende vraag die u zich kunt stellen is of er wel een Lijst Pim Fortuyn nodig in ons land?

Neem van mij aan dames en heren, dat dit geweldig hard nodig is. Willen wij ons land over 15- of 20 jaar nog herkennen. Zijn we dan helmaal Islamitisch? Is de Islamitische wetgeving al ingevoerd? Wie zal het zeggen. Jawel, kunt u zeggen, er is nu toch een Partij Voor De Vrijheid van Geert Wilders. Dat is ook zo, maar ook Wilders met zijn ploeg, kan het niet alleen. Zij moeten steun hebben van minimaal een 2de partij in de Tweede kamer. En dat is niet meer de VVD. Jammer! Maar voorlopig – met de feiten van vandaag – is dat voor ons nog te hoog gegrepen.

Toch weten we ook dat er 5 jaar na de moord op Pim Fortuyn nog niets is veranderd.

• De bureaucratie neemt nog steeds toe.

• Het emigratieprobleem en integratieproblemen, worden steeds groter.

• De veiligheid laat te wensen over.

• En de gezondheidszorg is een probleemkind geworden, omdat volgens mijn cardioloog – twee weken terug nog – de bureaucratie ook daar de pan uitrijst.

Is er dan een toekomst voor de Lijst Pim Fortuyn?

Jazeker wel, een grote toekomst, een heel grote toekomst zelfs, mits éérst de bestuurlijke zaken dusdanig worden aangepakt, dat de fundering van onze partij, niet bij elk regenbuitje wegspoelt. Ook bij een groot bouwwerk, worden eerst heipalen geslagen, waar de fundering stevig op komt te staan. Bij onze vereniging is dat niet anders. Laten we eerst bewerkstelligen, dat er in het land voldoende steun is, door in 2010 locaal – maar wél goed onderbouwt en geïnstrueerd – mee te doen aan de dan te houden gemeenteraadsverkiezingen. Daar moet men aan gaan werken.

Inplaats van in 5 gemeenten waar de partij nu in is vertegenwoordigd, moeten we inzetten op 15, 25 of wellicht op 50 gemeenten, of misschien nog meer? Wie zal het zeggen? Waarom niet gewoon aan de slag gaan. De handen aan de ploeg, is nog een oud gezegde in ons land. We mogen best alle manschappen rekruteren. En met manschappen rekruteren bedoel ik niet alleen de heren, maar ook de dames onder ons. Laten we ook de loyale oud-leden en sympathisanten, niet vergeten. Dat ik de Jonge Fortuynisten nu als laatste benoem, heeft niet met de belangrijkheid van volgorde te maken, maar omdat zij vandaag nu eenmaal gastheer zijn. Ook zij kunnen hun zich verdienstelijk maken. Op 1 januari van dit jaar telde ons land 443 gemeenten, dus er is nog werk voldoende voorhanden.

Waar wij ook aan moeten werken, is de éénheid onder de versplinterringen. De tijd heeft het ondertussen genoegzaam bewezen, dat als iedereen voor zichzelf gaat, het absoluut niet werkt. Met alle goede bedoelingen – die wij allemaal hebben – blijft de kiezer ons dan afstraffen. Daar is dan niemand bij gebaat, als we de linkse kant, van onze politiek niet meetellen.

Rond 6 mei – de herdenking van Pim Fortuyn – is er nog een enquête geweest, waarbij toch nog ruim 25 % van de kiezers, op Fortuyn zouden stemmen. Logisch is dan ook, dat wij moeten trachten om in 2010 samen – onder de roemruchte naam Lijst Pim Fortuyn – in zoveel mogelijk gemeenten, mee te doen, aan de gemeenteraadsverkiezingen.

De nadelen van de negatieve balast uit het verleden van deze partij en vereniging – en ik ontkom er niet aan om ook het heden hierbij te vermelden – wegen niet op, tegen de voordelen van de bekendheid, van de naam van Pim Fortuyn. Het verzekert ons de komende jaren, van de benodigde gratis publiciteit, die we goed kunnen gebruiken. Laten we dat niet vergeten.

Als we doorgaan – wat ik mag hopen – laten we het dan goed doen. En mocht de vereniging blijven bestaan, is dit onze aller- allerlaatste kans.

Ik dank u voor uw aandacht.